سخنرانی بنیامین نتانیاهو ، نخست وزیر اسرائیل ، در سازمان ملل ، با نمایش یک نمودار-نقاشی همراه بود که طی آن ، وی کوشید به زعم خود با نشان دادن تصویری فانتزی از یک بمب ، جهان را از خطری هسته ای ایران آگاه کند!

این اقدام هر چند جدی بود اما واکنش های طنز آمیزی را در ایران ،اسرائیل ، آمریکا و برخی کشورهای دیگر به دنبال داشت و برخی طنزپردازان و رسانه ها شیرین کاری نتانیاهو را سوژه طنزهای مکتوب و تصویری خود قرار دادند. از جمله "نیویورکر" با نمایش تصویر سخنرانی نتانیاهو ، نقاشی بمب را به سخره گرفت و نوشت که احتمالاً سرویس اطلاعاتی اسرائیل فکر می کند بمب این شکلی است ! و از خوانندگان خود خواست با توجه به این تصویر ، طنزهای خود را به آن رسانه ارسال کنند تا در مسابقه طنزی با این موضوع شرکت کنند!



واکنش های طنزآمیز جهانی

در همین باره رادیو فردا نوشت: نمودار ساده «بمب ایرانی» که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در دقایق پایانی سخنرانی خود در روز پنجشنبه ششم مهر از تریبون سازمان ملل متحد در شصت و هفتمین مجمع عمومی این سازمان نشان داد ، تنها لحظاتی پس از پایان این نطق، چنان فضای مجازی را در آمریکا و جهان غرب به خود مشغول کرد که رسانه‌های معتبر بین‌المللی نیز نتوانستند از این موج واکنش‌ها غافل بمانند.

جفری گلدبرگ روزنامه نگار نشریه مهم سیاسی آمریکایی آتلانتیک در توییتر خود چنین نوشت: «خب، حالا دیگر رسمیت دارد؛ نتانیاهو متوجه نیست که دارد چکار می‌کند؛ او همین حالا این مسئله اصلی را به یک طنز مبدل کرد».

جفری گلدبرگ پس از لحظاتی در توییت دوم نوشت «درست به این دلیل که برنامه هسته‌ای ایران یک تهدید جدی برای اسرائیل است، انتخاب کاربرد بمب نقاشی شده برای توضیح این مسئله، یک فکر بد است».

جفری گلدبرگ همچنین در توییت خود، بمب نتانیاهو را با صندلی خالی که کلینت ایستوود در جریان همایش ماه گذشته جمهوریخواهان در شهر تامپا در ایالت فلوریدا برای بیان حمایت از میت رامنی نامزد این حزب در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری آمریکا در یک نمایش به کار برد، مقایسه کرد.

در نمایش چند دقیقه‌ایکه کلینت ایستوودِ هشتاد و چند ساله با صدایی لرزان در آن همایش جمهوریخواهان داشت، او ظاهراً از این صندلی خالی به جای باراک اوباما استفاده کرد تا «بی‌عملی» رئیس جمهوری آمریکا را در پیشبرد هدف‌های مهم برای این کشور، نشان دهد و بگوید که اوباما و یک صندلی خالی هر دو بی‌عمل هستند؛ گفت‌و‌گو با این صندلی خالی موجب تمسخرهای بسیاری در آمریکا شد.

روزنامه بریتانیایی گاردین نیز که سخنرانی نتانیاهو را مستقیماً از وبسایت خود پخش می‌کرد، در زمانی که نتانیاهو با ماژیک قرمز رنگ خط را بروی نمودار کشید، با لحنی طنز آمیز نوشت: «پس اینکه یک مقام اسرائیلی پیش از این سخنرانی گفته بود که نتانیاهو در نطق خود در سازمان ملل خط قرمز را برای برنامه هسته‌ای ایران تعیین خواهد کرد، معلوم شد که آن مقام شوخی نکرده بود»..

گاردین افزود: نتانیاهو مانند معلم علوم یک مدرسه ابتدایی خاصِ دانش آموزان کندذهن، این نقش ساده را برای القای خطر بمب هسته‌ای ایران و خطی که نباید از آن عبور کرد، نشان داد».

نویسنده واشنگتن پست نیز در وبسایت این روزنامه در مقاله‌ای با عنوان «نتانیاهو و بمب لونی تیونز» (Looney Tunes) نوشت «اینکه یک شوخی ساده را به یک مسئله جدی مبدل می‌کنند، همیشه جذاب است و کمدین‌ها و فرهیختگان که همیشه به من می‌خندند، این بار متوجه می‌شوند که دیگر حق با من است». لونی تیونز یک چهره کارتونی مشهور برای آمریکایی‌هاست.

واشنگتن پست این را هم نوشته است که اگر نتانیاهو بدون تأمل کافی این نقاشی بسیار ساده و انتزاعی را انتخاب کرده باشد، به یک گزینه ترحم انگیز روی آورده است زیرا در دنیای امروز که اینترنت سطح آگاهی‌های همگانی را بالا برده است، او با این نقاشی، انتخابی کرده که برای زمان جهالت خوب می‌بود، اما اگر با تأمل و عمد زیاد این نقاشی را با خود آورد که با کشیدن خط قرمز آن را در سازمان ملل تکمیل کند، پس با ظرافت بسیار باید گفت که او بلاهت کرده است و هنرمندان کارتونیست را در همه جای جهان تحقیر کرده است».

نویسنده واشنگتن پست نوشته است: تنها در کارتون‌های ابلهانه‌ای که شاید مردی سبیلو باید چنین بمب احمقانه‌ای را پرتاب کند، با این نقاشی رقابت می‌کنند؛ آخر حتی از نوع نقاشی‌های «کلیپ آرت» (نمودارهای گرافیکی در برنامه‌های کامپیوتری) نیست بلکه از نوع نقاشی‌های «ویندینگ» است (نمودارهای گرافیکی بسیار ابتدایی که به نامه‌های الکترونیکی خود هنگام چت با دوستان وخانواده به کار می‌بریم).

شبکه تلویزیونی سی. ان. ان نیز نتانیاهوی ماژیک بدست را بازیگری در صحنه «نمایش تئا‌تر» نامید.

وبسایت آمریکایی «دیلی بیست» نیز نوشته بود که خط نتانیاهو دقیقاً در جایی که می‌خواست، کشیده نشد بلکه او خط را جایی گذاشت که بالا‌تر از اورانیوم غنی شده نود درصدی بود و این یعنی اینکه ایران از نظر نتانیاهو حتی مجاز است که تا نود درصدهم اورانیوم را تغلیظ کند».

همچنین طنزپردازانی مانند فرورتیش رضوانیه در ایران نیز در سایت اتوبوس ، تصاویری را با الهام از نقاشی نتانیاهو ساختند و منتشر کردند که در نوع خود جالب توجه است.
کاریکاتوریست ها هم که سوژه خوبی یافته اند ، کار خود را در این باره آغاز کرده اند!

در توئیتر و فیس بوک هم صفحاتی با موضوع خنده به نقاشی نتانیاهو ایجاد شده است.

در زیر بخشی از تصاویر منتشره از این موج طنز را می بینید:

نیروگاه اتمی دیمونا متعلق به اسرائیل / اشاره به این که خود اسرائیل فعالیت هسته ای دارد و عضو ان پی تی هم نیست

احمدی نژاد! به من زنگ بزن ؛ اینم شمارم!

دختر فعال حقوق بشر آمریکایی که برای جلوگیری از تخریب خانه فلسطینیان به سرزمین های اشغالی رفته بود ، توسط بولدوزر اسرائیلی زیر گرفته و کشته شد

نگاه کارتونی نتانیاهو!

سایر رسانه ها

اشاره به سیاست توسعه ارضی صهیونیست ها در قالب شعار تاریخی آنها: از نیل تا فرات

کودکانه بودن کار و طرح نتانیاهو هم مورد توجه قرار گرفت:
ببین چی کشیدم مامان!

کنایه از این که نتانیاهو جنگ با ایران را همانند یک بازی قلمداد می کند و متوجه واقعیت نیست

یکی از اولین کاریکاتورها در این باره

انتقادات در اسرائیل

در اسرائیل نیز رسانه ها از این اقدام کودکانه نتانیاهو اعلام ناخرسندی کردند و برخی رسانه های اسرائیلی با ترسیم تصاویر مشابهی ، نخست وزیر را به باد انتقاد گرفتند.

این تصاویر در رسانه های اسرائیلی منتشر شده اند

اشاره به اختلاف نتانیاهو و اوباما درباره نحوه مواجهه با ایران

این تصویر هم با اشاره به یک بازی رایانه ای ، تصورات نتانیاهو از جنگ با ایران را فانتزی و بازی گونه توصیف می کند

همچنین احزاب سیاسی اسرائیل نیز این روش نتانیاهو در مواجهه با برنامه هسته ای ایران را مورد نکوهش قرار دادند ، به عنوان مثال سایت رادیو فردا نوشت:یخیموویچ، رهبر حزب اپوزیسیون کارگر اسرائیل، در واکنش به سخنرانی نخست وزیری که با او به سختی مخالف است گفت: «خط قرمز را در نشست‌های محرمانه باید کشید، نه از پشت تریبون مهم‌ترین نهاد بین‌المللی.»

زهابا گالئون، رهبر حزب چپگرای «مرتص»، نیز با اشاره به این که آقای نتانیاهو با ماژیک قرمز رنگ روی نمودار ساده‌ای که بمب را نشان می‌داد خط کشید، گفت: «او مانند یک شعبده‌باز هر بار با ابزاری جدید در صحنه جهانی ظاهر می‌شود، اما هدف اصلی‌اش افزایش محبوبیت در داخل اسرائیل برای منافع حزبی است.»

نتانیاهو ، قبل از سخنرانی اش در سازمان ملل وعده داده بود یک سخنرانی تاریخی و به یادماندنی علیه ایران انجام خواهد داد ؛ سخنرانی او البته تاریخی شد اما نه آن گونه که خود می خواست بلکه با طنزها ، کاریکاتورها و فتوکاتورهایی که خیلی زود درباره خلاقیت تصویری او پا گرفتند!

این نکته ای است که گاردین در مقاله به قلم خانم هریت شروود منتشر کرد و نوشت: خط قرمزی که نتانیاهو کشید، آن هدفی را که او می‌خواست تأمین نکرد؛ نتانیاهو واقف بود که دولت اوباما یکباره روی خوشی به او نشان نخواهد داد اما این کار نتانیاهو در یاد‌ها باقی خواهد ماند؛ اما نه از نوعی که او درنظر داشت؛ زیرا دستکم از نوع واکنش‌هایی که در فضای مجازی بیان شده است، او موجب استهزاء علیه خود شده است»